Het was het wachten waard, hier de antwoorden van Jan Groot:

Hoe lang ben je lid van Sursum?
Ik was 11 jaar dat ik begon op Sursum, samen met mijn broer Dirk. Dat is nu 63 jaar geleden.

Wat betekent Sursum voor jou?
Sursum is voor mij als een rode draad door mijn leven.Onze opa Mantel was zeer muzikaal. Hij speelde met Kunstmin, een fanfare op Andijk oost.

Welk instrument bespeel je?
Ik heb cornet gespeeld en trombone, maar nu al meer dan 50 jaar bugel.

Wat vind je van het werk Solidarity?
Ik had graag een Nederlandse naam gezien.

Ik mis de historie in het stuk. Het begin van het stuk is in mineur, terwijl het een blij en feestelijk begin was. Ook de periode na de 2e wereldoorlog had terug kunnen komen in het stuk. Het blazen ging toen nog niet zo goed, maar iedereen was enthousiast. Muzikaal vind ik het lastig te beoordelen. Er zitten zeker mooie stukjes in, maar persoonlijk ben ik niet enthousiast.

Heb je nog een mooie anekdote en/of foto?
Dirk, mijn tweelingbroer en ik kregen als jongetjes les van Jan Kooiman, bij hem thuis om 19.00 u ’s avonds. Vaak was Jan Kooiman nog bezig zich te wassen en op te knappen. Hij was in de keuken die grensde aan de kamer. Hij riep dan vanuit de keuken: Begin maar vast met wat je geoefend hebt.

Degene die het het beste geoefend had, meestal mijn broer Dirk, speelde het stukje twee keer. We kregen allebei een compliment, totdat hij, zich op een keer, al afdrogend, de kamer binnenkwam en ontdekte wat er gebeurde. Hij werd niet boos, maar hij kon er hartelijk om lachen.

Ik draag het stokje over aan Denise